‘Kafamı dağıtmak için Rize’de bir ağaç meskende kaldım’
2024 yılında Yunanistan’ı Eurovision’da temsil eden müzikçi Marina Satti Türkiye’de çok sevildi. Bunda hem yarıştan bir mühlet sonra İstanbul’da konser vermesinin hem de tatil için Rize’yi seçmesinin tesiri büyük. Yunan müzikçi hem hayatını hem de Türkiye’ye olan ilgisini anlattı.
Marina Satti 2024 Eurovision’da ‘ZARI’ müziğiyle Yunanistan’ı temsil etmişti. Varlıklı repertuvarıyla bilinen müzikçi Arapça, Bulgarca, Rumence müzikler seslendiriyor. Hatta Eurovision’un akabinde İstanbul’da verdiği konserde ‘Bir Kısımda İki Kiraz’ isimli türküyü söyleyerek bize sürpriz yapmıştı. Satti tatilini Rize’de geçirecek kadar Türk kültürüne yakınlık duyduğunu söylüyor. Marina Satti ile bir ortaya geldik; müzik mesleğini, ailesini, Eurovision’u ve Rize tatilini konuştuk.
◊ Müzik hayatınız nasıl başladı? Neler yaptınız şimdiye kadar?
Müzik çalışmalarına 5 yaşında başladım. Klasik piyano eğitimi aldım, akabinde opera, klasik şan eğitimi, caz çalışmaları yaptım. ABD’ye gidip Berklee College’ta müzik okudum. 2017’de 16-64 yaş aralığında 200 bayan müzikçiden oluşan bir bayan korosu kurdum. 2022’de ‘Vienna’ (Doğum) isimli birinci albümümü yayımladım. Bu albümüm sayesinde büyük projelerde çalıştım. Bu yıl olimpiyat meşalesi Yunanistan’dan Fransa’ya verildiğinde bu aktiflikte yer aldım.
◊ Eurovision sonrasında hayatınızda neler değişti?
Çok hoş bir tecrübeydi. Hayatında değişiklik yaratan aslında içindeki dönüşümlerdir. Yunanistan’da büyük bir popülerlik kazandım, biraz da Yunanistan dışında tanındım.
◊ Eurovision’dan sonra Rize’ye tatil için geldiniz…
Bir yerlere gitmem gerekiyordu zira biraz internete, haberlere, bu gürültüye orta vermek istiyordum. İnternette ağaç meskenleri arattırdım ve Rize’de mükemmel bir ağaç mesken buldum. “Gidiyorum, nerede bu yer, nasıl giderim” derken sabah İstanbul üzerinden çabucak uçtum. Dağdaydı, inanılmazdı. Dağdan inmek 1 saat 10 dakika sürüyordu, her gün
1 saat inip bir saat çıkıyordum. Beşerler orada çay toplayıp taşıyordu. Benim için Rize çok manalıydı; oradaki ilişki, içtenlik… İnsanlara Yunanistan’dan geldiğimi söyleyince çok heyecanlanıyorlardı. Gerçek kontağın, gerçek tarihin ne olduğunu anlıyorsun. Bazen kitaplardan öğrendiklerinle, haberlerden duyduklarınla gerçek örtüşmüyor.
◊ Toplumsal medyadaki müziklerine gelen yorumlarda İspanyol müzikçi Rosalia’ya benzetilmeniz hakkında ne düşünüyorsunuz?
Yani, Rosalia çıkmadan evvel bana M.I.A.’yi kopyaladığımı söylüyorlardı. Bu Rosalia konusunu bir yıldır duyuyorum. Artık Charli XCX’i kopyaladığımı söylüyorlar. Pop kültürü diye bir şey var. Ve bu, ülke sonlarının dışında gelişen global bir şey… Halk müziği ögelerini pop seslerle harmanlama açısından yaptığımız işler benzerlik gösteriyor. Ancak ben bu projeyi 2016’da başlattım. Fizikî benzerlik ve saç açısından da benzerlik olduğunu anlıyorum natürel.
‘KAPALIÇARŞI’DAN UYDURMA AYAKKABI ALMAYI SEVİYORUM’
◊ Türkiye’den ilham aldığınız sanatkarlar
var mı?
Evet, Buyruk Taha’yı çok seviyorum. Ezhel’le Berlin’de stüdyoda karşılaştık. Ayrıyeten Mabel Matiz ile tanıştım.
◊ İstanbul’da ne yapmaktan hoşlanıyorsunuz?
İlk defa 2014’te geldim. Tüm turistik yerleri gezdim, Kapalıçarşı’ya gittim, Galata Kulesi’ne çıktım, Sultanahmet’i gezdim, semazenleri izledim. İstiklal Caddesi’ndeki şekerlemecileri seviyorum. Hamamları ve Kapalıçarşı’dan uydurma ayakkabı almayı seviyorum (gülüyor). Ayrıyeten
sokak müzisyenlerini, klâsik müzik yapanları izlemek çok hoşuma gidiyor.
‘DENİZDE BOĞULAN MÜLTECİLER…’
◊ ‘Ah THALASSA’ müziğinizde Akdeniz’de hayatını kaybeden mültecilerin acılarına vurgu yapıyorsunuz…
Babam ben doğduktan bir müddet sonra Sudan’a dönmüştü. Orada evlendi, bir kızı oldu fakat sonra savaş çıktı. Babam, eşi ve 15 yaşındaki üvey kız kardeşim, savaştan ötürü daima birlikte yeniden Yunanistan’a geldiler. Önemli sıhhat problemleri vardı ve babam 1 Nisan’da Atina’da vefat etti. Müslümandı. Münasebetiyle onu bir Müslüman mezarlığına götürdük ve bir anda kardeşim “Bak” dedi; “birçok mezarın mevt tarihi aynı”. Suriye, 29 Mayıs. Yaşlar 50, 30, 2, 9 aylık… Mezarlık görevlisiyle konuştuğumuzda “Denizde boğulan mülteciler” dedi.
◊ Müzik bu türlü mi ortaya çıktı?
Herkes Yunan denizini, kıyılarını, tatilleri, adaları, Mikonos’u ya da Santorini’yi biliyor. Fakat bu madalyonun öteki yüzü de var. Bu yüzden ‘Ah THALASSA’ isimli bir müzik yazdım, ‘Denizim”’anlamına geliyor. Sözleri hayli şiirsel “Denizim, artık kara üzerinde aşk olmadan nasıl yaşayabilirim?” Klibi sıradan bir plaj günü üzere göstermeyi, kıyıda yüzmeyi anlatmayı istedim. Fakat tıpkı deniz, kimi beşerler için büsbütün farklı bir tecrübe. Orada hayatlarını kaybediyorlar.
‘BABAM EUROVİSİON’DAN BİR AY EVVEL VEFAT ETTİ’
◊ Ailenizden bahsedebilir miyiz? Nasıl bir ortamda büyüdünüz?
Babam Sudanlı, okumak için 1972’de Yunanistan’a gelmiş. Annemle bu formda tanışmışlar. Çok eğitimliydiler, müzik ve yemek kültürleri çok gelişmişti. Annem kimya mühendisiydi, babam hekimdi. Eurovision’dan bir ay evvel, geçen nisan ayında, vefat etti. Ben Yunanistan’da büyüdüm. Okul yıllarım boyunca Arapça dersleri aldım. Yunanca, Fransızca, İngilizce, biraz İspanyolca biliyorum. Türkçe yok lakin birçok Türkçe şarkıyı biliyorum.