Kırklareli’nin ilçeleri! Kırklareli’nin kaç ilçesi var? Kırklareli’nin ilçe nüfusları kaç? ilçe Kırklareli belediyeleri hangi partiden?

Kırklareli İl merkezi

1965 yılına kadar Kırklareli yoğunluğu ülke ortalamasının üzerinde olmuştur. Bunun nedeni ilin mübadele ve muhaceret yoluyla Balkan ülkelerinden aldığı göçtür. 1940-1945 yılları arasında II. Dünya Savaşı nedeniyle Kırklareli’nin nüfusu azalmış, 1950-1955 arasında ise yeniden yurt dışından gelen göçmen aileler ile nüfus artmaya başlamıştır. 1960’a kadar yüksek olan nüfus yoğunluğu bu yıldan itibaren il dışına göçün başlamasıyla beraber 1965’ten sonra azalmaya başlamıştır. 2019 verilerine göre Kırklareli’nin toplam nüfusu 361.836, Kırklareli merkez nüfusu ise 103.042 olarak açıklanmıştır.Kırklareli fethedildikten sonraki uzun yıllar, Vize sancağına “liva” bağlı bir kaza merkezi olarak idare edilmiş, sonra kendisi de sancak yapılmıştır. Sultan Abdülmecid zamanında ilçe haline getirilmiş ve bu durum 1877-1878 Osmanlı-Rus Harbine kadar devam etmiştir. Rusların tahliyesinden sonra Kırklareli mutasarrıflık olmuştur. İdari bağımlılık olarak önceleri merkezi Manastır olan Rumeli Eyaleti’ne bağlı iken sonra Silistre Eyaleti’ne bağlanmış, daha sonra da Edirne Vilayeti’nin bir livası haline getirilmiştir.Kırklareli’nde okuma yazma oranı 2000 Genel Nüfus Sayımı sonuçlarına göre yüzde 93’tür. 1970’te 71, 1975’te 75, 1980’de 80, 1985’te 86, 1990’da 88 olan okuma yazma oranı 2000 yılında yüzde 93’e çıkmıştır. 2000 sonuçlarını ilçelere göre değerlendirdiğimizde okuma yazma oranının ilçe merkezleri için Merkez’de 94, Babaeski’de 94, Demirköy’de 92, Kofçaz’da 96, Lüleburgaz’da 95, Pehlivanköy’de 94, Pınarhisar’da 94, Vize’de 92, bucak ve köylerde yüzde 91 olduğu görülmektedir.

Babaeski

Babaeski Marmara Bölgesi’nin Trakya kesiminde, Kırklareli’ye bağlı bir ilçedir. Kuzeyinde Merkez ilçe, doğusunda Lüleburgaz, güneybatısında Pehlivanköy, güneyinde Tekirdağ, batısında da Edirne bulunmaktadır. Küçük bir şehir yerleşmesidir. Tarım ve sanayi başlıca geçim kaynağıdır. İlçe toprakları Ergene Ovası’nda olup, yüksek alanlar ve dağlar yok denilecek kadar azdır. İlçenin kuzeyini yükseklikleri 150 m’yi geçmeyen Yıldız Dağlarının uzantıları engebelendirmektedir. Bunlar Babaeski’nin başlıca yükseltileridir. Ergene Ovası, Ergene Nehri’nin suladığı oldukça geniş bir düzlüktür. Ayrıca yükseklikleri 50–150 m arasında değişen irili ufaklı ovalar bulunmaktadır. Bütün bu ovalar ilçenin tarım alanlarını oluşturmaktadır. İlçe topraklarını Ergene Nehri’nin bir bölümü sulamaktadır. Bunun dışında Kavak Deresi Cürtlen Dere ile Şeytan deresi de bulunmaktadır.İl merkezine 37 km uzaklıktaki ilçenin yüzölçümü 652 km²’dir. Dokuz mahallesi; Alpullu, Büyük Mandıra, Karahalil olmak üzere üç beldesi, 31 köyü vardır.İlçede 31 köy, 1’i ilçe merkezi 3’ü belde olmak üzere 4 belediye, toplam 35 yerleşim merkezi, belediye sınırları içinde de 21 mahallesi bulunmaktadır.

Demirköy

Kırklareli ilinin bir ilçesidir. Bulgarca “Малък Самоков” (Malık Samokov) olarak bilinir. 1914 yılında ilçe olmuştur. 15 köyü 1 bucağı vardır. Yıldız Dağlarının 400 metre yüksekliğinde ormanlar içinde kuruludur.Demirköy’ün hangi tarihte kurulduğu kesin olarak bilinmemekle, MÖ 4200-4000 yılları arasında Trak kabileleri tarafından yerleşim alanı olarak seçildiği sanılmaktadır. 1369 Yılından önce Bizans hâkimiyetinde olan yöre, bu tarihte Sultan Murat Hüdavendigar tarafından Osmanlı toprakları arasına katılmıştır.q Demirköy, 1891 Yılına Kadar Edirne Vilayeti, Kırklareli, Midye Kazasına bağlı Samakocak isimli nahiye merkezi iken, 1891 yılında Edirne Vilayeti, Kırklareli’ne bağlı Kaza statüsünü kazanmış ve 1924 yılında Kırklareli İline bağlı İlçe merkezi haline getirilmiştir. 27 Temmuz 1920’de Yunan işgaline uğrayan ilçe 11 Kasım 1922’ de işgalden kurtarılmıştır.

Lüleburgaz

 Türkiye’nin Kırklareli iline bağlı bir ilçedir. İlçenin sınırları dahilinde altı belde ve otuz köy bulunmaktadır. Çorlu, Çerkezköy, Edirne ve Tekirdağ’dan sonra Doğu Trakya’nın beşinci en büyük yerleşim yeridir. Kırklareli’nin güneyinde, sanayisi ve tarımı ile öne çıkan Lüleburgaz, söz konusu ilin en büyük ve en gelişmiş ilçesidir.Lüleburgaz, Kırklareli ilinin güneyinde yer almakta olup, doğusunda Tekirdağ ilinin Saray ve Çorlu ilçeleri, batısında Kırklareli ilinin Babaeski ilçesi, kuzeyinde Kırklareli ilinin Pınarhisar ilçesi ve güneyinde ise Tekirdağ ilinin Hayrabolu ve Muratlı ilçeleriyle çevrilmiştir. Kırklareli ilinin en büyük yerleşim yeri olan ilçenin toplam alanı 1372 hektar olup, ilçe merkezinin denizden yüksekliği 30 metredir. İklim genel olarak yazları sıcak ve kurak, kışları ise yağışlı ve soğuktur. Genellikle kışın Balkanlardan gelen soğuk hava akımlarından etkilenmektedir.Lüleburgaz ilçesinin toplam nüfusu 2020 yılı verilerine göre 152.192 kişidir. Bunun 122.635’i ilçe merkezinde 29.557’si ise belde ve köylerdedir. 2000 yılına göre ilçe nüfusunda %29’luk bir artış görünmektedir. Bu artış ilçe merkezinde %55 olarak görülürken kırsal nüfus da ise %24’lük bir azalma görülmüştür. Nüfus artış oranı ülke genelinin çok üzerinde olup, artış genellikle diğer bölgelerden ve köylerden şehre yoğun göçten kaynaklanmaktadır. Özelikle Tekstil ve Kimya sanayisinin burada toplanması nedeniyle farklı bölge ve şehirlerden göç almaktadır.

Pehlivanköy

 Kırklareli ilinin bir ilçesidir. İl merkezine 62 kilometre uzaklıktadır. Deniz seviyesinden 25 metre yüksekliktedir. 5.000 civarında nüfusu olan ilçe merkezinin köyler hariç nüfusu 2.063 olup, ilçe merkezinde 1.040 erkek 1.023 kadın bulunmaktadır. bu ilçe 1970’li yıllardan beridir göç vermektedir.

Ergene Nehri ilçenin içinden geçtiği için, nehirdeki kirlilik ilçeye zarar vermektedir. 1910 yılından itibaren her sene 18 Eylül’ de başlayan ve 5 gün süren “Pavli Panayırı” aralıksız düzenlenmektedir.4 Halk arasında “Sonbahar Panayırı”, ”Pomak Bayramı” gibi isimler de alır. Demiryolu ulaşımı olan ilçede Fransızlarca 1889 yılında inşa edilen târihî gar binası bulunmaktadır.Pehlivanköy ilçesi yurdumuzun Trakya bölümünde ve Ergene Havzasındadır. Kırklareli ilinin güneybatı ucunda bulunmaktadır. Doğudan ve kuzeyden Babaeski, batıdan Edirne, güneyden Tekirdağ ili ile çevrelenmiştir. Yüzölçümü 114 km²’dir. İl merkezine uzaklığı 64 km’dir. Ergene Ovası nehrin taşması nedeniyle sık sık sular altında kalmaktadır. Kış ayları kuzey rüzgarlarına açık olduğundan soğuk, baharlar yağışlı, yazlar sıcak ve kurak geçer. Pehlivanköy ilçesi demiryolu ile Edirne, Kırklareli, Babaeski, Lüleburgaz ve Uzunköprü’ye bağlıdır.

Pınarhisar

1368 yılında I. Murad döneminde Gazi Mihal tarafından Bizanslılar’dan alınan Pınarhisar, Kırklareli’nin tarihi kentlerinden biridir. 1877-1878 Osmanlı Rus savaşında Ruslar’ın işgaline uğramış, Balkan savaşının büyük bir bölümü burada yaşanmıştır.1912 yılında Bulgarlar’ın işgaline uğramış, 23 Temmuz 1913’te geri alınmıştır. Birinci Dünya Savaşı sonrasında ise Yunanların işgaline uğramış, 8 Kasım 1922 geri alınmıştır. 1911’de ilçe, 1915’te yeniden bucak, 1953’te ise belediye başkanı Ali Özer zamanında bugünkü ilçe statüsüne dönüşmüştür. Tarihte soğuk ve sıcak akan su kaynakları ile ünlüdür. 1909 yılında belediye olmuştur. İlk Belediye Başkanı Mehmet Ağa’dır. Zaman içerisinde ilçe ve bucak merkezi olmuştur. Eski Libya Başkanı Sadullah Koloğlu (Orhan Koloğlu ve Doğan Koloğlu’nun babaları) 1913 yılında burada kaymakamlık yapmıştır. Bugün ilçe merkezindeki tarihi Sadullah Koloğlu İlköğretim Okulu onun zamanında yapılmıştır.

İlçe merkezinde çimento ve kireç fabrikaları bulunmaktadır. İlçenin Kaynarca ve Yenice Belde Belediyeleri vardır. Kaynarca geçmişte soğuk ve sıcak su kaynakları ile anılırdı. En kaliteli pirincin Kaynarca Ovası’nda yetiştiği söylenmekte olup, Helenler’den beri insanların, burada yaşadıkları bilinmektedir.

Vize

 Kırklareli’nin doğusunda, İstanbul’a 140 km uzaklıkta bir ilçedir. Cittaslow denilen sakin şehir unvanı ile Türkiye’deki 10 ilçeden birisi olmuştur. 2022 TÜİK verilerine göre ilçe nüfusu merkezde 15.291 kişi belde ve köylerde 14.175 kişi toplamda 29.466 kişidir. Bu nüfusun ‘dur. Vize Trakya’nın Karadeniz kıyısındaki ilçelerinden biridir. Merkez ilçeden sonra yüzölçümü bakımından Kırklareli’nin en büyük ilçesidir. Ayrıca Kofçaz’dan sonra Kırklareli’nin rakımı en yüksek ilçesidir.Vize ilçesi 1.Viyana Seferi esnasında Kanuni Sultan Süleyman tarafından kullanılan Avyolu güzergâhı üzerindedir. Bu güzergâh günümüzde yeniden keşfedilerek Sultanlar Yolu ismiyle doğa, kültür ve tarih sevenlerin kullanımına açılmıştır. Sultanlar Yolu işaretlemeleri Vize içinde ve çevresinde yolu yeniden keşfeden Sedat Çakır tarafından yapılmıştır. Sultanlar Yolu Viyana-Simmering’den İstanbul’da Süleymaniye Camii ve Topkapı Sarayı’na kadar uzanan 2133 kilometrelik bir yoldur.