Kızı tedavi görüyordu…İlk fotoğraf
Umut Akyürek, toplumsal medya hesabından yaptığı paylaşımda kızından korktuğu için kendini odaya kilitlediğini açıklamıştı. Geçtiğimiz ay Melek Bal, unsur bağımlısı olduğunu ve ruhsal problemler yaşadığı gerekçesiyle hastaneye yatırılmıştı.
Zor günleri geride bırakan Umut Akyürek, tedavi gören kızı Melek Bal’ın son halini paylaştı.
KIZININ SON HALİNİ PAYLAŞTI
Instagram hesabından kızıyla fotoğrafını yayınlayan Umut Akyürek, “Çok şükür bin şükür bin maşallah. Ne kadar teşekkür etsem azdır sizlere” tabirlerini kullandı.
NE OLMUŞTU?
Umut Akyürek, kendisi üzere ses sanatçısı Oktay Ertuğrul ile 2004 yılında nikah masasına oturmuş, çift 2005 yılında kızları Melek Bal’ı kucaklamıştı.
Mutlu ailenin dramı kızları Melek Bal’ın husus kullanmasıyla başladı.
Umut Akyürek, toplumsal medya hesabından takipçilerine seslenip yardım istedi. Ünlü müzikçinin yardım çığlığı karşılık buldu Melek Bal tedaviye alındı.
1.5 SENEDE 20 KERE POLİS ÇAĞIRDIK
Yaşadıkları kuvvetli süreci anlatan Akyürek, ihtarlarda bulundu;
“Toplumun çok değerli bir yarası. Bunu binlerce aile yaşıyor. Benim kızım, hiperaktif ve dikkat eksikliği olan bir çocuktu. O periyot tabipler ‘ilaç tedavisi görebilir’ dediler ancak biz küçük olduğu için ergenliğini bekledik.
Bizim kızımızın ergenliğe geçişiyle değişimler başladı. Davranışları değişti. 13. yaşından sonra şekli, arkadaş etrafı değişti. Ondan sonra yalnız kalma isteği başladı.
Melek Bal maddeye okuldan bir arkadaşıyla ulaştı. O kızı tanıyoruz. Birlikte dışarı çıktılar, gezdiler vakitle olay farklı noktalara geldi.
Kendi içimizde bir tahlil arayışına girdik. 13 yaşında hastaneye yatırdık. Orada ilaç tedavisi yapıldı.
1.5 senede 20 kere polis, ambulans çağırdık. 18 yaşını geçtiği için çok fazla müdahale de edemedik.
‘HİPERAKTİF DEDİK’ YANLIŞ YAPTIK
Bizim yaptığımız yanlış şuydu; öğretmenler bizi uyardığı devirde tedaviye başlamadık. 7 yaşındaydı, hiperaktifti ilaç alsın istemedik. ‘Çocuk, hiperaktif’ olur dedik.
1.5 yılda üç kere konut değiştirdik. Arkadaşları, etrafı değişsin istedik ancak kontaklarını engelleyemedik.
O unsurları ben de içsem tıpkı şeyleri yaparım. Onu yapan kızımız değil, ilacın tesiri. O haldeyken her şeyi yapabilirdi. Kendine de ziyan verebilirdi, diğerine da…
Kızım ‘iki saat’ diye meskenden çıkıp saatlerce gelmiyordu.
Yurt dışına yollamayı da kent değiştirmeyi de düşündük lakin hiçbiri bunun tahlili değil.
BU ÇOCUKLARI DENETİM ETMEK ZOR
Çok düşündük nerede yanılgı yaptığımızı, hala daha düşünüyoruz. Bu çocukları denetim etmek çok sıkıntı. Yalnızca biz değiliz bu durumda olan, polis çocuğu, vali yardımcısının birden fazla bir sürü çocuk var.
Gözümüzün önünde olsun diye iki sene kızımın arkadaşlarına mesken sahipliği yaptık.
Şu an kızım ile konuşamıyorum, dinlemiyor. ‘Tamam’ deyip geçiştiriyor. Kızımız da hususa karşı çaba etti lakin çok sıkıntı bir durum.
‘Beni çıkartın, kelam veriyorum yapmayacağım’ diyor. ‘Nereye isterseniz götürün beni’ diyor ancak tedavisi devam ediyor.
HER GİTTİĞİNDE TIPKI DUYGUYU YAŞIYORUZ
Bir insan çocuğunu kaybeder, toprağa verir ya onu bir sefer verirsiniz lakin bu çocukların her konuttan gidişinde siz ölüyorsunuz geldiğinde de tekrar doğmuş üzere oluyorsunuz.
Çocuğunuz bu türlü bir şeye başlarsa anlıyorsunuz; Hareketleri, davranışları bakışı her şeyiyle belirli ediyor.”