‘Anladım, hayat düşmeler ve kalkmalarla dolu’
Müzik dünyasına bomba üzere düştü. Yazdığı, bestelediği ve söylediği müzikler lisanlara dolandı. Başta Harbiye Açıkhava olmak üzere konserleri doldu taştı; “Sanırım ne yaşadığımı hâlâ tam olarak anlamadım” diyor. Müziği ticareti düşünerek yapmadığını ve kendini tatmin edecek bir şeyin peşinden koştuğunu söylüyor. Melike Şahin uzun vakittir beklenen ‘AKKOR’ isimli yeni albümünü çıkardı. Onunla müziğini, müziklerini, hayatını ve aşkı konuştuk: “Pirüpak bir sevgiyi bu kadar korkusuzca verebilen biriyle hayatı paylaşmak en büyük şanslarımdan biri.”
Onu sahnede iki kez izleme fırsatı buldum. Sesi ve müzikleri bir yana, mükemmel bir aurası var, gözünüzü ondan alamıyorsunuz. Bu sefer albümü çıktıktan birkaç gün sonra buluşmak için sözleşiyoruz. Sahnedeki halinin farklı olduğunu söylese de günlük hayatta da o özel güce sahip. Yazdığı şarkı sözleri üzere sohbet sırasında da söyledikleri sizi etkiliyor. Bir yanıyla hüzünlü, bir yanıyla çok sevinçli. Hayatla, dünyada olup bitenle çok ilgili. Her ne kadar “Bence ben popstar değilim. İşimi yapıp devam ediyorum” dese de hoş ses, uygun müzikler ve etrafa verdiği gücüyle gerçek bir starın bütün özelliklerine sahip. Çok söyleşisi yok. O sebeple onu bulmuşken bol bol soruyorum…
◊ Son üç yıldır herkesin radarındasın, konserlerin dolup taşıyor, müziklerin hit oluyor. Sence beşerler seni neden bu kadar sevdi?
Yeni albüm çıktıktan sonra müziklere yapılan yorumları okuyorum, genel olarak anlatılamayan bir duyguyu yazabilmem ve onu müziklerde görmek güzellerine gidiyor. Herhalde samimiyet de bir etken. Zira müziği ticaret düşünerek yapmıyorum. Bir müzisyen ve kelam müellifi olarak beni tatmin edecek bir şeyin peşinden koşuyorum,
o dürüstlüğüm de hissediliyor olabilir. Fakat bazen benim de Harbiye konserleri sırasında “Ne yaşıyoruz” diyesim geliyor.
◊ Popstar olmaya alıştın mı?
Yok, hiç alışmadım. Popstarmışım üzere de gelmiyor. Sanırım ne yaşadığımı da hâlâ tam olarak anlamadım. ‘AKKOR’un dijital platformlarda yayımlandığı gece uygulama üzerinden albümü o an kaç kişinin dinlediğini gösterdiler. İnanamadım. Bana hâlâ en başındayım üzere geliyor. Bence ben popstar değilim. İşimi yapıp devam ediyorum.
◊ İsmin büyüdükçe hayatında neler değişti?
Evlendim, bir köpek sahiplendim. İzmir’e taşındık. İşim olmadığında orada daha izole
bir hayat yaşıyorum.
◊ Sahne ışıkları sönüp yalnız kaldığında starlığın en karanlık tarafı senin için ne oluyor?
İnsanlar seninle ilgili hiç sen olmayan bir karakter yaratıp ona inanıyorlar. Artık biliyorum
bu da bu türlü olmak durumunda, lakin bazen hâlâ “O kişi ben değilim” diye bağırasım geliyor.
◊ Bunlar ortasında kendini en yanlış tabir ettiğin şey neydi?
Geçenlerde Harbiye konserinde bir şey yaşadım. Narin’in cesedi
o gün bulunmuştu. Çok üzüldüm, tam konuşma yaparken seyircilerimden biri “Ağlama” diye yüksek sesle bir çıkış yaptı. O an çok kırılgan bir noktadaydım, “Sana sormayacağım” dedim. Ben de kendime çok şaşırdım ve konuşmaya devam ettim. O konserden o an ve akabinde ‘Fesuphanallah’ müziğinde dans ettiğimiz sahneyi birleştirmişler, “Madem üzgünsün, niçin dans ediyorsun” diyenler olmuş. Ben sonra o konserden bir fotoğraf paylaştım, “Ağlama” diye bağıran dinleyicim bir yorum yazdı: “Sana takviye olmak isterken sesim o denli çıktı ve benim yüzümden linçlendin” dedi. Ben de “Linçler değerli değil, değerli olan birbirimizi manaya niyetimiz” dedim. Biz kendi barışımızı sağladık. Lakin baksan birileri için ben bu türlü müthiş bir cinayet haberini bile popülerlik kazanmak için kullanan duyarsız bir sanatçıyım. Alışılmış ki değilim. Ancak herkes nasıl düşünmek isterse o denli düşünecek. Karışamam ki…
◊ Müzik dünyasına girip yükseldikçe seni en hayal kırıklığına uğratan ne oldu?
Kadın bir müzisyensen, senin fikirlerin bir erkeğinki kadar kıymet görmüyor. Ya da bir erkek müzikçi bir şeylerde başarılı olduğunu söylediğinde ‘egosu yüksek’ demiyoruz ona. Bu yalnızca müzik dalında de değil, her alanda bu türlü oturmuş. Bu tertibin değişmesi lazım.
◊ Pekala, bu erkek hükümran ortamda fizikî, ruhsal şiddet, taciz yaşadın mı?
İş ortamında yaşamadım ancak yakın arkadaşlarım yaşadı. Günaşırı bir kişi ifşa ediliyor. Mesela uzaktan müziğini hürmetle takip ettiğim bir müzisyenin şiddet faili olduğunu duyuyorum. Korkunç! Bir bayana bunu yapan birinin konser yapmasını geçtim, sokakta gezebilmesi dahi bana tuhaf geliyor. Bir müddet sonra olaylar unutuluyor ve bu döngü devam ediyor. Bunlar da insanın hayallerini burkan şeyler.
◊ Yeni albümün ismi ‘AKKOR’ lakin albümde o denli bir müzik yok. Bu isim nereden geldi?
Nereden aklıma geldi hatırlamıyorum, ben de düşünüyorum (gülüyor). Birinci albümüm ‘Merhem’in akabinde günlüğüme “İkinci albümümün ismi ‘AKKOR’ olacak” diye yazmışım. Gerçekten bu fikrimden vazgeçmedim. Akkor, yanmaktan küle dönmüş lakin hâlâ ısı veren ateşin en son kısmı…
◊ Sen küle dönmedin, tam mesleğinin kor noktasındayken bu isim seni ne kadar yansıtıyor?
Ben küllerden doğrulup yine kanatlanmaya takıntılıyım. Bu da albümde anlattıklarımı yansıtıyor.
◊ Albümü “Her şeye karşın ayakta kalan bir bayanın hikâyesi” olarak tanımlamışsın. Her şeye karşın demişsin fakat senin için aslında her şey çok yolunda görünüyor…
Biri dün “Abla sen yeni evlenmedin mi, keyifli değil misin? Niçin bu türlü müzikler yazıyorsun” diye yorum yazmıştı. Doğal anlıyorum, dışarıdan bakılınca pek çok müzisyeninkinin bilakis benim mesleğim süratli yükseldi. Birinci albümümle Türkiye’nin en itibarlı salonlarında konserler yaptım. Uzaktan bakan bir göz için her şey çok şaşaalı görünüyor olabilir. Eskilere girmeyeceğim lakin birinci albümden sonra 3,5 yıl geçti. Gözünüze hoş görünen şöhret denilen arkadaşımız benim de kapımı çaldı. Ve ben tanınmaktan çok hoşlanan biri olmadım. Hiç tanınmamayı tercih ederdim.
◊ Aa neden?
Çok sokağa ilişkin bir kızmışım üzere geliyor. Tanınır olduğun için bir şeyleri yapamaz hale geliyorsun, ben o denli olsun istemiyorum. Artık bu hayatı seçtim. Mesleğimin; gülü seven dikenine katlanır kısmındaki dikeni burası. Bir de linçlerle tanıştım. Kamusalın içinde hüviyet ismimle müzik yazıp söylüyorum, bir yerden bir şeyler alınıp benimle alakası olmayan ebatta büyük bahislere çevriliyor. Bunlar korkutuyor. O yüzden sanılmasın ki hayat çok hoş. Herkesin kaygısı kendi içinde. Ancak bunları hiç anlatmadığım için tuzum kuru sanılıyor. Halbuki çok hüzünlü ve sık sık düşen birisiyim. Fakat özümde bir sevinçlilik var.
‘HERKESİN KUYTUSU KENDİNE, ORALARDA KİM, NE YAŞAMAK İSTİYORSA YAŞASIN’
◊ Albümdeki müzik kelamlarından ilerleyelim. Albümün açılış müziği ‘Sağ Salim’ şahane bir müzikle başlıyor, sözlerde “Kara delikten çıktım sağ salim” diyorsun. Senin hayatında çıktığın en büyük kara delik neydi?
Eski vakitlere ilişkin bir kıssayı kapamak istediğim bir müzik. İnsan kendini tam olarak görüp tanıyamayınca, aşikâr bir takdir ve sevgiyi daima öteki birinden beklediği bir yere takılı kalınca özünden bir memnunluk yaşayamıyor. Bu benim için büyük kara delikti ve ondan kurtuldum. Bu müzikte aslında savaştan çıkmış bir bayanı anlatıyorum. Kazanmış ya da kaybetmiş, kıymetli olan o değil. Hâlâ ayakta kalması bana
ilham veriyor. Etrafımda dinlediğim bayan arkadaşlarımın varoluş öykülerinden de çok ilham alıyorum.
◊ ‘Canın Beni Çekti’ müziğine gelirsek. Senin canın en son kimi çekti?
Nasıl hin sorular bunlar! O denli bir can çekmesi yok. Sen Sedat’ı da (eşi Sedat Arpalık) kastetmiyorsun artık (gülüyor).
◊ Şarkında “Yerse benle kuytuya gel” diyorsun. Senin kuytuya gelsek bizi nasıl sürprizler bekler?
Şarkının orası kuytuya gelemeyeceğinin rahatlığıyla söylenmiş, boş yapma diyorum aslında. Herkesin kuytusu kendine, oralarda kim, ne yaşamak istiyorsa yaşasın.
◊ Eşin şarkıyı dinlediğinde ne dedi?
İtiraf ediyorum; ‘Canın Beni Çekti’ müziğini dinletirken Sedat ne düşünecek diye çok merak ettim. Çok sevdi. Mesela ‘Beni Ancak’ albümün en yangınlı müziği, ona yıllar evvel başlamıştım. Ve bir kısmı da kurgu. Yoksa düşünsene “Evlendim, çok mutluyum” diye bir müzik yapsam (gülüyor)… Benim elim kaleme daima huzursuzken gidiyor. İçeriyi kanırtınca da daima bir gereç çıkıyor.
◊ ‘Burdayım’ isimli şarkın için de “Hayatımda yazdığım en özel şarkı” demişsin. Müzik çocukluğuna yazılmış. Nasıl bir çocukluktu seninki?
Ona başladığımda hepimiz için bir ninni yazmayı düşünmüştüm. Üçüncü kıtada müzik kendime döndü. Artık hayatım değişti, huzurluyum, sevilip alkışlanıyorum fakat çocukluğuma
“Seni orada bırakmış değilim, beraberiz” demek istedim.
‘ALLAH TAHLİLSİZ KAYGI VERMESİN, KALAN ŞEYLERİN YOLU BULUNUYOR’
◊ Sana neler müzik yazdırıyor?
‘AKKOR’un kayıtlarından dönerken uçakta kendime ‘Ne bu müzikler, ne yaşadın kızım? Huzurlusun, keyfin yerinde’ dediğimi hatırlıyorum. Yazdığım müzikleri anlayamamıştım bir mühlet. Sonra işte bir linç tufanı başladı, çok berbat etkilendim o devir. ‘Durma Yürüsene’yi dinlemek çok güzel geldi o orta, çok güç verdi bana. Müzikler güya başıma gelecekleri önden görmüşüm üzere hissettirdi. Anladım, hayat düşmeler ve kalkmalarla dolu. Allah tahlilsiz kaygı vermesin, kalan şeylerin yolu bulunuyor.
◊ Birinci albüm sonrası beklenti yüksek. Bunun tedirginliği var mı?
İnsan düşünüyor. Fakat ben birinci albümümü de ‘Bunu yapayım ve anaakım beni alıp bağrına bassın’ diye yapmadım. Kendimi düzgünleştirmek için müzik yazıyorum. Natürel sound düşünürken taş üstüne taş koymak istiyorsun. Tıpkı şeyleri tekrarlamaktan da hiç hoşlanmam. Sahnede hiçbir müziğim albümdeki özgün hali üzere çalınmaz, yenilik severim. İkinci albüm kelam konusu olunca da yeni, kaliteli, ağır, epik bir sound istedim, o denli de oldu. ‘AKKOR’ benim için göğsümü gere gere taşıyabileceğim, hem memleketimi hem kendimi anlatabileceğim bir albüm. Küresel müzik dünyasına da tanıtmak istiyorum kendimi yavaş yavaş.
◊ Zati geçen günlerde de ‘grammy.com’un Küresel Spin serisinde giren birinci Türk sanatçı olduğun haberleri çıktı…
Evet, ödüllerden bağımsız ‘Recording Academy’ editörlerinin seçtiği bir liste. Milletlerarası sahneye müzik üreten müzikçilerin performanslarına yer veriyorlar. Benim de ‘Ortak’ müziğimin canlı performansını yayımladılar.
‘Fikrim sorulursa derin tahliller yapabilirim, bayılırım buna’
◊ Boğaziçi Üniversitesi sosyoloji mezunusun. Müzik nereden çıktı?
Hep vardı. O vakitler müzik kulübünde söylüyordum. Mezun olmadan BaBa ZuLa’yla söylemeye başladım.
◊ Az sayıda söyleşin var. Seni tanımayan birine kendini nasıl anlatırdın?
Neşeli. Latife yapmayı severim, insanları yeterli dinlerim, fikrim sorulursa derin tahliller yapabilirim, bayılırım buna.
◊ Seni sen yapan en büyük özelliğin ne?
Zümrüdüanka üzere… Düşerken çabucak buradan nasıl çıkacağız hissiyle kuşatılmış birisiyim, tekrar kanatlanma bağımlısıyım. Kendime ve etrafıma devam etmek için güç olmak ve vermek özelliğim diyebilirim.
◊ Senin katıldığın bir YouTube programından sonra egolu ve havalı olduğuna dair tenkitler yapıldı.
Nitekim o denli misin?
Kadınların “Şunu yaptım, bunu yaptım” diye kendi başarılarından bahsettikleri kıssalara o kadar alışık değiliz ki… Mesleğin için olağan bir şey anlatıyor olsan da mütevazı olmayan ve egosu kabarık birisi olarak görüntüleniyorsun. Hayatında bu türlü biri misin diyorsan, günlük hayatımda ‘Egom da egom’ diye dolaşan biri değilim.
‘SEDAT TATLILIĞIN İÇİNDE MESAFELİDİR’
◊ Kâğıda döktüğün aşk sözleri hepimizin rehberi oluyor. Sen aşkı nasıl anlatırsın?
Beni düşündüren şey sevginin sorumluluğunu üstlenebilmek. Bir insanın her şeyi güzeline gitmiyor olabilir. Kimi hallerini defolu bulabilir, kaldıramayabilirsin. Lakin tıpkı formda o da sana bakınca çok fazla saçmalık görüyor olabilir. İşte sevgi bunların hepsini kucaklayabilmekten, birbirine itina ve şefkat göstermekten geçiyor.
◊ Eşin Sedat’la yaşadığın nasıl bir aşk?
Tanıştığımızda ‘Tutuşmuş Beraber’ görüntüsü YouTube’da çıkalı bir hafta olmuştu. BaBa ZuLa’yla Melbourne’e turneye gitmiştik. Sedat’la orada tanıştık, orada yaşıyordu. Sonrasında ben kendi konserlerimi yapmaya çalışıyordum. Otomobil kiralayıp gittiğimiz İzmir’deki birinci konserimden -40 kişi vardı- bütün Harbiye’lerime o yanımdaydı. Mesleğim gelişirken bana daima takviye oldu, sevgiyi ve emeği öğretti. Ona “Bana bunların hiçbirinin kıymeti olmadığını hatırlattığın için teşekkür ederim” diyorum. Zira konserden meskene gelip Sedat’a ve köpeğim Garip’e sarıldığım vakit bütün alkışların, parıltının hepsinin durduğunu ve gerçek parıltıma sarıldığımı hissediyorum. Hiçbir şey o huzur ve inancı hissetmekten daha büyük değil. Pirüpak bir sevgiyi bu kadar korkusuzca verebilen biriyle hayatı paylaşmak benim en büyük şanslarımdan biri.
◊ Melbourne’den Türkiye’ye mi getirdin eşini?
Aşkının peşinden o buraya geldi.
◊ Nasıl tanıştınız?
Turneye gitmiştim. Turneyi ayarlayan arkadaşımıza yardım etmek için bizi havalimanında karşıladı, otele götürdü. Yoksa mimar ve bu türlü hususlarla alakası yoktu.
◊ Birinci görüşte aşk mıydı?
Günlüğüme şöyle yazmışım: “Ne kadar değişik bir his. Güya onun yanında başıma hiçbir şey gelmeyecekmiş üzere.” Onu ağaca benzetiyordum. Siz de tanışmışsınız, seninle tokalaştığında ‘Bana muhtaçlığın varsa ben buradayım’ hissini veriyor, değil mi?
◊ Evet. Birinci adımı kim attı?
Ben. Sedat tatlılığın içinde aralıklıdır. Ancak münasebet başladıktan sonra biraz zorlamış olabilirim. Tam bir yabani üzere davrandım. Aklıma geldikçe birinci iki yıl tam bir baş belasıydım diye özür diliyorum.
‘SAHNEDE SEKSİYİM’
◊ Daima seksi miydin?
Seksi falan değilim, şu an bana boş yapıyorsun (gülüyor).
◊ Sahnede öylesin bence…
Sahnede seksiyim. Kıyafet o denli bir alan tanıyorsa ‘diva bebe’nin değmeyin keyfine.
◊ ‘Diva bebe’ nedir?
Öyle bir isim kaldı üzerimde. Ona da “Kendine diva diyor” falan diye kızıyorlar ancak bebe ayol! Tatlış bir takma isim bence.
Kadın bir müzisyensen fikirlerin bir erkeğinki kadar paha görmüyor. Ya da bir erkek müzikçi bir şeylerde başarılı olduğunu söylediğinde ‘egosu yüksek’ demiyoruz ona. Yalnızca müzik bölümünde değil, her alanda bu türlü. Bu sistemin değişmesi lazım.