‘Yola çıkarken olağan ki amacım tepeye ulaşmaktı’

O ‘Evet Ne Söylüyoduk’ isimli YouTube kanalından yayımladığı akustik görüntülerle tanınan oldu. Akabinde gece kulüplerinde kapalı gişe verdiği konserlerle dinleyicisini kendisine hayran bıraktı. Yeni teklisi çıkarken konuştuğumuz?Ayçin Asan’a müzik söylemeye nasıl başladığını soruyorum: “İlk sahne aldığım yer bir rock bar olan Beyoğlu Mojo’ydu. Müzikle ilgili bir eğitimim yok aslında. Alaylıyım. Ailede herkesin sesi büyüleyici. Meslek planlarımda asla müzik söylemek yoktu. Yolum, kapım, yazgım buraya evrildi” diye anlatıyor. İşte sohbetimizin devamı…

◊ Sahne programlarınızdan sonra YouTube’da tanındınız diyebilir miyiz?

YouTube kıymetli bir mecra… Orada yayımladığımız görüntüler işimizin bir kesimiydi. O tarafı her vakit başka bir iş üzere gördük ve planlamasını bu niyetle yaptık. Verdiğimiz konserlere gelen dinleyicilerimiz de YouTube üzerinden beni dinlemeye devam ettiler. Mecranın gücü sevenlerimle tanışma müddetimizi kısalttı…

‘SAHNEDE OLMAK SÜPER BİR HİS’

◊ Meslek planınızda müzik olmadığını söylediniz. Pekala, işin buralara geleceğini varsayım ediyor muydunuz?

Kendim için genel olarak başına koyduğu şeyi yapan insanlardan biriyim diyebilirim. Yola çıkarken natürel ki gayem tepeye ulaşmaktı. “Şu an orada mısınız” diye sorarsanız… Emin değilim. En azından şunu söyleyebilirim: Çok çalıştım. Bana takviye olanlar da bu yolda benimle çok emek harcadı. İddialarımın ötesine geçmek için birebir özveri ve titizlikle çalışmaya devam ediyorum.

◊ Cover yapanlar eleştirilir, kolaya kaçmak üzere görülür… Sizce kolaya kaçmak mı yoksa zorlukları var mı?

Herhalde en kolayı bu eleştiriyi yapmak… Aslında riskli bir durum. Çok bilinen, lisanlara pelesenk olmuş, onu yorumlayan, bize birinci kez dinleten sanatkarın sesinin güç verdiği, kuvvetlendirdiği bir parçayı alıp farklı bir formatta tekrar dinleyiciye ulaştırmaya çalışıyorsunuz. Bunu yapmaya çalışırken en başında üzerinizde bir baskı oluşuyor. Bu gerilimi gerçek yönettiğinizde başarılı oluyorsunuz. Muhakkak kolaya kaçmak olarak görmüyorum.

◊ Türkiye’nin farklı kentlerinden birçok yerde sizi sahnede sık sık görüyoruz, nasıl bir temponuz var?

Evimde geçirdiğim, kendime ayırdığım vakit daha az diyebilirim. Grubumla birlikte çok ağır bir tempomuz var. Olağan ki yoruluyorum. Ama sahneye çıktıktan sonra hakikaten yorgunluk ismine bir şey kalmıyor. Fizikî olarak yorucu natürel. Mental olarak yorulmamanız daha değerli. Orkestra ve teknik grubumla bağlantım çok hoş. Bu durum beni mental olarak çok rahatlatıyor.

◊ Sahnede kendinizi nasıl hissediyorsunuz?

Sahnede olmak harika bir his… Şöyle düşünün; sizi dinlemeye gelmiş yüzlerce kişi, sizin sahneye çıkıp, onlara müzikler söyleyip bir his seli yaşatmanızı bekliyor. Tatlı bir heyecan, küçük bir kaygı, yüksek bir memnunlukla sahneye çıkıyorum.

◊ Dinleyicileriniz sizden en çok hangi usulde müzikleri dinlemeyi seviyor?

Farklı çeşitten tınılarla zenginleştirdiğimiz alaturka ve arabesk modüllerimiz daha çok beğeniliyor.

◊ Arabesk her sahnede kesinlikle söyleniyor, sizce neden?

Bu tıbbın karamsarlığını, ümitsizliğini, insan üzerinde bıraktığı sıkıntı hissiyatı üzere öğelerini beğendiğimi söyleyemem. Toplum olarak da duygusal bir toplumuz. İçinde Arap ezgilerini barındıran, bu topraklara has bir cins olduğu için kalbimizde bir yere dokunuyor. Nedeni bu olabilir.

DUYGUSAL KESİMLER…

◊ Farklı kitlelere müzik söylüyorsunuz, her kent için başka bir repertuvarınız var mı, dinleyicilerinizin farklı istekleri oluyor mu? Neye nazaran belirliyorsunuz programlarınızı?

Repertuvarım genelde tıpkı. Orta ara olağan ki ekleme ve çıkarmalar yapıyorum. Herkesin sevdiğini, bildiğini düşündüğüm kesimleri tercih ediyorum. Dinleyicilerden gelen istekler bu seçimlere yardımcı oluyor.

◊ Birlikte müzik söylemeyi, sahneye çıkmayı hayal ettiğiniz bir isim var mı?

Sezen Aksu’yla müzik söylemek en büyük hayalim.

◊ Siz en çok hangi müzikleri söylemeyi seviyorsunuz?

Duygusal kesimleri seslendirmekten epey hoşlanıyorum. Dediğim üzere, dinleyicinin tercihi olan alaturka, arabesk ve  fantezi cinsinde müzikleri söylemekten de…

◊ Yeni tekliniz ‘Sönmüyor Yangınım’ da geçen hafta yayımlandı… Biraz anlatır mısınız yeni müziğinizi?

Yeni bir modül çıkarınca hisleriniz farklı oluyor. İnsan biraz kaygılanmıyor değil. Düzgün bir şey ortaya koymak için aylarca çalışıyorsunuz. ‘Dinleyicide karşılık bulacak mı, beğenilecek mi’ üzere dertler… Çok şükür kesim beğenildi. O açıdan çok memnunum.

◊ Yeni projeleriniz var mı?

Yeni bir kesim üzerine çalışıyorum. Umarım o da ‘Sönmüyor Yangınım’ üzere bize güzel hissettirecek.

‘GECEYLE GÜNDÜZÜN FARKI YOK’

◊ Gece hayatında olmanın bir bayan olarak zorlukları var mı? Alkollü yerlerde sahnedesiniz, dozunu kaçıran beşerlerle nasıl başa çıkıyorsunuz?

Gece hayatı düşünüldüğünde bayan olmak biraz sıkıntı üzere geliyor. Bence bu büsbütün algı. Bunun bu türlü olduğunu söylersek, nitekim de bu türlü olduğu düşünülür ve algı yerini bulmuş olur. Benim için gece ya da gündüzün pek bir farkı yok. Hasebiyle bugüne kadar çoka kaçmış, keyfimi kaçıran bir temas yaşamadım. Sahne aldığım yerler gerekli tedbirleri almaya çalışıyor.

◊ Siz dışarı çıktığınızda en çok kimi dinlemeyi seviyorsunuz?

Eğlenmeye pek vaktim olmuyor. Tıpkı kentte denk geldiğimizde, tıpkı vakitte arkadaşım olan Kubilay Karça’yı dinlemeyi severim.