Aman risk almayalım

Ben anlamadım… Bütün hafta beşerler niçin bu kadar heyecan çekti… O denli bir futbol ki klasik bir al gülüm var gülüm. Ya da ne şiş yansın ne kebap… Alan razı satan razı…
Başka tabir var mı bilmiyorum… Biri maçı kazansa lig bitecek, oburu kazansa üç puan yaklaşacak.
Ama yok…
Biraz Fenerbahçe bastırdı. Galatasaray hiç gelmedi…
Öyle ki durumu yok…
18’e gidemediler…
Takımın ayaklarına güya gülle bağlanmış üzere atağa çıkıyorlar. Üç ayda bu gruba ne oldu bu türlü anlamak mümkün değil. O yüzden Galatasaray’ın Avrupa’dan elenmesine şaşırmamak lazım.
Fenerbahçe ise 100’de 100 denetimli oynadı. Esasen son vakitlerde bu işi çok âlâ yapıyor. Lakin Belçika’daki üzere kaleci kusur yapacak o denli gol yiyecek. Onun dışında duvar.
Osimhen tahminen hayatının en vasat maçını çıkardı. Tek top alamadı. Güzel Dzeko ile Faslı golcü de o denli.
Çünkü iki hocada birebir başta. Emniyet ön planda…
Jandarma, polis, bekçi hepsini gol yememek için dikmişler…
Sonuçta kimse keyifli değil. Yalnızca Galatasaray ortadaki farkı korudu o kadar.
Peki Mourinho neyi düşündü?
Onu bilemedim.
İyi savunma yapayım ortaya da bir gol sıkıştırırım diye düşündü. Öbür açıklaması yok. O da olmadı. 2. yarı Djiku’nun başında Muslera’dan dönen topa Tadiç yeterli vursa bütün plan işleyecekti. Zati bu maçta bu konumdan öbür durum var mı bilemedim. Bence yok, düşünüyorum yok.
Tabii bu maçın diğer bir ehemmiyeti var. Toplumsal medya trollerinin iflası. Bütün hafta o denli yaygara kopardılar ki.
Ama Vincic o denli bir idare gösterdi ki bizim Türk hakemlerini maç yönettiğine pişman etti. Fakat farkındalar mı bilemem.
Bir derbi bu türlü yönetilir. Diğer türlü yönetilemez. Ancak doğal bizim ülkede utanma duygusu var mı?
Elbette yok. Herkes yazdığı ile kaldı….
Kimsenin risk almadığı bu müsabakada Galatasaray’da Lemina ile Muslera…
Fenerbahçe’de kaleci dahil tüm savunması ve 2. yarıda Fred. O kadar. Öne çıkanların sayısına bakın maçın yorumunu yapın.