Çığlık terapisi (screaming therapy) nedir? Çığlık terapisi tarihi

Çığlık Terapisi (Primal Scream Therapy), bireylerin bilinçaltındaki bastırılmış hisleri özgür bırakmalarına ve bu hisleri sağlıklı bir biçimde tabir etmelerine yardımcı olmak gayesiyle geliştirilmiş bir psikoterapi sistemidir. Bu terapi, 1970’lerin başında Amerikalı psikolog Arthur Janov tarafından geliştirilmiştir.

Janov, terapi sürecinde, bireylerin çocukluklarından gelen travmalarını, bastırılmış dehşetleri, acıları ve öfkeyi “çığlık” üzere güçlü bir formda dışa vurarak özgür bırakmalarını önerdi. Çığlık terapisi, bireyin içsel acıyı tabir etmesi gerektiğine ve bu halde duygusal güzelleşme sağlanabileceğine inanır.

ÇIĞLIK TERAPİSİNİN ORTAYA ÇIKIŞI

Çığlık Terapisi, 1970’lerde Arthur Janov tarafından popülerleşmiştir. Janov, bu terapinin temelini atarken, insanların acılarını ve bastırılmış duygusal yüklerini özgür bırakmalarının güzelleşme sürecinin değerli bir modülü olduğunu savundu. Terapist, danışanın duygusal boşalmalarını izleyerek, kişiyi çocukluk travmalarına ve unutulmuş acılara yönlendirdi.

Janov, 1970’lerde “The Primal Scream” isimli kitabını yayınladı. Bu kitap, çığlık terapisinin unsurlarını geniş bir kitleye tanıttı. Kitap, bireylerin acılarını “çığlık” üzere güçlü bir biçimde dışa vurarak iyileşebileceklerini savunuyordu. Janov’un teorileri, birtakım psikoterapistler ve psikologlar tarafından ilgiyle karşılandı, fakat başkaları bu terapinin tesirli olup olmadığı konusunda kuşkularını lisana getirdi.

Çığlık Terapisi, vakitle popülerlik kazandı, lakin bilimsel toplulukta tartışmalı bir husus haline geldi. Kimi terapistler, bu tıp ağır duygusal boşalmaların yararlı olabileceğini kabul ederken, kimileri bunun yalnızca süreksiz bir rahatlama sağladığını ve ruhsal sıkıntıları uzun vadeli çözmeye yetmediğini ileri sürdü.

Sonuç olarak, çığlık terapisi, bir periyodun yenilikçi terapilerinden biri olmuştur, fakat bugün daha klasik psikoterapi yolları, psikoloji alanında daha yaygın olarak kullanılmaktadır.