Soysuzlar bilmelidirler ki;
Soysuzlar bilmelidirler ki;
Anadolu’nun tapusu Türklere;
İlkin 1071 Alparslan’la Malâzgirt’te olmak üzere,
İkincisi, Atatürk’ün zaferi olan İstiklâl Savaşının nihai noktası 9 Eylül 1922 de bizzat Allah tarafından kesilmiştir ki bu tapuyu bozmak hangi soysuzun haddine?
Gün namus günüdür!
Gün, imanı gönle, aklını başına kuşanma günüdür!
Gün, her günkünden çok daha dikkatli olma günüdür!
Gün, Türk’ün boğulmak istendiği,
Gün, Türk’ün Anadolu’dan kovulmak istendiği,
Gün, Türk kimliğinin yok sayılıp mevzuattan silindiği,
Gün, adalarımızın silâhsız savaşsız Yunan’a teslim edildiği,
Gün, çeşitli yasalarla Türk’ün arsa ve arâzilerinin gasp edildiği,
Gün, Türk’ün dehası Atatürk’e müstevli kalıntısı veletlerin sövdüğü,
Gün, kalleş, kancık ve kahpelerin Türk’e çemkirip nanik yaptığı gündür!
Gün, 55.600 insanımızın ölüm emrini veren Öcalan cânisinin devletimize muhatap edildiği ve TBMM’nin şerefinin ayaklar altına alındığı kara bir gündür.
Ve gün;
19 Mayıs 1919 un aynısıdır!
Tehlike aynı,
Soysuz aynı,
Sütsüz aynı,
Düşman aynıdır!
Namık Kemal’in Vatan Şarkısında geçen, kahpelik ve ihanetler karşısında karamsarlığa düştüğümüzde bize umut, bize cesaret veren ve bizlere ecdadımızı hatırlatan iki mısra vardır;
Ecdâdımızın heybeti ma’rûf-ı cihândır
Fıtrat değişir sanma! Bu kan yine o kandır.
Bugün de, damarlarımızdaki kan yine dünkü o kandır, çünkü fıtrat değişmedi. O kanla, dün Çanakkale ve İstiklâl Savaşında müstevlileri boğduğumuz gibi, bugün de, aynı kanla, içimizde bulunup da Türk milletine tuzak kuran dünkü müstevlilerin p.içlerini boğacağız. Bundan hiç kimsenin en küçük bir şüphesi olmasın.
Namık Kemal ne demişti;
Vatanın bağrına düşman dayadı hançerini.
Yok mudur kurtaracak bahtı kara maderini.
Atatürk ise Meclis Başkanı sıfatıyla Namık Kemal’e cevap verircesine haykırmıştı;
Vatanın bağrına düşman dayasın hançerini.
Bulunur kurtaracak bahtı kara maderini.
Bu böyle devam edemez!
Boynumuza takılmak istenen esâret zincirin mutlak kıracağız. Gün silkinip birlik olma günü.
Hak’kın, bize vaat ettiği günler yakındır
Ve zafer mutlaka asil ve soylu Türk’ündür.